Je kent ze wel, die autootjes, waar je geen rijbewijs voor nodig hebt. Voor een bepaalde groep mensen een zeer goede uitkomst: de brommobiel gaat harder dan een fiets, vaak ook harder dan een brommer (vooral als ze opgevoerd zijn, die autootjes), maar bovenal, je zit er droog in. Er worden boodschappen mee gedaan. Mensen die slecht ter been zijn, hoeven niet thuis te zitten. Lukt het halen van een rijbewijs maar niet, geen nood, de brommobiel brengt uitkomst. Een paar jaar geleden heeft er een beetje zielige sfeer om het fenomeen brommobiel gehangen, maar tegenwoordig lijkt het hip om met zo’n wagentje door de stad te crossen. Je ziet ze in alle kleuren. Ze krijgen de meest fantasierijke namen.
Onze schoondochter rijdt ook rond in een brommobiel. Ze gebruikt hem voornamelijk voor het woon-werkverkeer, en voor het brengen en halen van de kleine naar de peuterspeelzaal.
Zo reed ze laatst van een bezoekje aan vrienden naar huis, toen ze flink op de rem moest trappen voor een voertuig. Dat voertuig was ook een brommobiel. Dat schept een band. De bestuurster zag het allemaal niet meer zo scherp. Had te lang achter het stuur gezeten.
Ze was al 24 uur aan het rijden. Vanuit Frankrijk. Zo’n brommobiel, daar kun je dan wel droog in zitten, hard gaat-ie niet. Echter, ze had net een tijdje in Nederland gereden, toen ze aangehouden werd: ze mocht niet op de snelweg. (Vreemd dat ze in Frankrijk en België gewoon door kon tuffen. Zo’n wagentje rijdt te langzaam ten opzichte van het andere verkeer.) Bij de eerstvolgende afslag moest ze van de snelweg af. Ja, toen was ze de oriëntatie kwijt. Ze moest naar Rotterdam, maar op deze manier wordt het wel erg een gebed zonder end.
O, rijd maar achter mij aan, stelde schoondochter voor. Ik ken de alternatieve routes wel. Eenmaal en route werd de politie gebeld met de vraag of zij voor een escorte konden zorgen voor een brommobiel die naar Rotterdam moet. Er werd ergens afgesproken, de agenten keken de vrouw eens aan, raadden aan om een hotel te nemen, en de volgende dag verder te gaan. Nee, een hotel kan niet: ik heb nog een hondje bij me…..Die lag de hele autorit opgekruld in een boodschappenmandje….
Hoe het afgelopen is, vermeldt het verhaal niet.
De conclusie kan zijn, dat een gedetailleerde wegenkaart en een navigatiesysteem onontbeerlijk zijn in een brommobiel. Vooral als je de stad verlaat….
Naar Frànkrijk??? Terug zonder te slapen??
Dan is het maar goed dat ze geen auto rijdt….
Sjesusss…wat sommige mensen toch beginnen zeg!