Aanvankelijk had je geen muis nodig om iets op de computer te doen. Het systeem draaide onder DOS. Wat op het toetsenbord aanwezig was, voldeed om de opdrachten uit te voeren die je wilde.

Maar ja, de techniek schreed voort. Windows deed haar intrede. En ook een hulpmiddel om optimaal van de mogelijkheid, die het werken met schermen biedt, gebruik te maken: de muis. Een apparaat, verbonden met een snoer aan de computer, dat kon ‘spelen’ met de cursor op het scherm. Internet kwam, de muis werd onontbeerlijk. Om makkelijker langere stukken tekst te kunnen lezen, werd de muis uitgerust met een wieltje, waarmee het scherm omhoog of omlaag kon scrollen. Later kon je dat wieltje ook nog indrukken, waarmee ingezoomd werd: de letters van de tekst kon je zo vergroten.

Nog later kwamen de draadloze muizen, voorzien van oplaadbare batterijen. Reuze makkelijk: je was flexibeler in waar je de muis hanteerde. Je werd niet gehinderd door het draadje. Er diende zich wel een ongemak aan: je vergat wel eens de batterijen op tijd op te laden. Dan kreeg je geen beweging meer in de cursor op het scherm. Als je slim was, had je altijd wel een extra paar volgeladen batterijen liggen. Dus snel wisselen…

Weer later kwamen aan de zijkant van de muis knopjes, waarmee je naar een volgend of vorig blad kon navigeren. Die functie heb ik nooit gebruikt. Wat wel gebeurde, was, dat je per ongeluk op zo’n knopje drukte. Dat was niet altijd even prettig: soms was je bezig iets in te vullen, kom je terug, kun je weer opnieuw beginnen.
De batterij die in de muis zat, was wel oplaadbaar, maar zat er vast in. Er werd een oplaadstation meegeleverd. ’s Nachts op de oplader zetten, en er is niets aan de hand.

Vorige week begon de cursor opeens vreemde kuren uit te halen. Hoe we de muis ook oplaadden, de cursor bleef onvoorspelbaar reageren. Gelukkig hadden we nog een oudere draadloze muis, met aparte oplaadbare batterijen.. Die maar weer aangesloten. Dat hielp. Voor even…..toen zat er helemaal geen leven meer in.

Dan pas besef je hoe afhankelijk je van een muis bent. Drie schermen stonden open. Geen idee hoe die zonder de cursor afgesloten moeten worden. Je schijnt nog steeds alles met de toetsen op het toetsenbord uit te kunnen voeren, maar mijn kennis schiet daarin te kort.

Gisteren een muis gekocht, aan een draadje. Links, rechts en een scrol-zoom wieltje.
Geen gedoe meer met opladen enzo, nou ja, met het vergeten ervan. De man in de winkel vertelde nog wel, dat een draadloze muis zo’n drie tot vijf jaar meegaat. Dat klopt ook wel, want wij hadden onze muizen al zeker vijf jaar.