Gisteravond is de eerste aflevering geweest van een zevendelige serie op België 2 over de geschiedenis van de aardappel. De aardappel heet in België natuurlijk patat. De serie is vervat in een soort reisformat. De ‘reisleider’ is Jeroen Meus.
Ik weet niet wat dat is, maar de Belgen weten reisachtige programma’s heel leuk en informatief te presenteren. Neem de programma’s van Jan Leyers: De weg naar het Avondland, of De weg naar Mekka.
Jeroen Meus verdiept zich in de aardappel. Hij reist daarvoor naar verschillende landen. Begint in Peru, de bakermat van de aardappel. Als je dacht dat het volksvoedsel in Nederland de aardappel was, dan moet je eens naar Peru gaan: ’s ochtends bij het ontbijt aardappels, als lunch een andere vorm van aardappels, en dan bij het avondeten is er weer iets anders verzonnen. Aardappelsoep heb je natuurlijk ook. De combinatie aardappels met rijst is heel normaal.
Er zijn ontzettend veel soorten. Plaatselijke markten hebben meer plaats ingeruimd voor aardappelkramen dan voor iets anders. En elke verkoper verkoopt zijn of haar eigen soort. je moet niet te nauw kijken, want in Nederland ben je wat het uiterlijk van de aardappel betreft erg verwend: de vorm moet toch enigszins rond of ovaal zijn, en liefst zonder pitten. Nou in Peru kom je de meest vreemde vormen tegen, vol pitten.
Zoals hier mensen bier of wijn blind proeven en raden welke soort ze proeven, zo doen de mensen in Peru aan blind proeven van aardappels.
Het was een leuk in elkaar gezette eerste aflevering. Volgende week dinsdagavond is Jeroen Meus in Spanje. We gaan weer klaar zitten, en anders nemen we het op.
