Het begon ’s nachts: voortdurend rillen van de kou.
’s Morgens warm wakker worden, maar nergens toe in staat. 40 graden koorts. Het leek een flinke griep, maar samen met het ophoesten van slijm kwam soms ook bloed mee. En er was een rochelend/borrelend geluid bij het ademhalen. Omdat de problemen in het weekend begonnen, werd gebeld met de huisartsenpost. Na een heel intakegesprek was de conclusie dat ik niet zelfstandig naar de huisartsenpost kon komen, maar dat ik ook niet gebracht en begeleid mocht worden daarnaartoe, vanwege de coronamaatregelen. Bovendien was er ook nog de mogelijkheid dat ik positief zou zijn, hoewel een zelftest het tegendeel aangaf.Er zou iemand op huisbezoek komen.

Enige tijd later kwamen ze binnen: drie personen geheel gedrapeerd in plastic. Een huisarts, een stagiair en iemand die alles dat gebruikt was weer verwoed desinfecteerde. Ze kwamen in een ambulance-auto. Na wat testjes en luisteren naar de ademhaling was de conclusie: een flinke longontsteking. Ik kreeg een penicillinekuur voorgeschreven. En het advies om een coronatest bij de GGD af te spreken. Dat kon dezelfde dag nog: die bleek negatief.
De voorgeschreven kuur hielp niet: de klachten die ik had voordat ik de kuur kreeg bleef ik houden. Op naar de huisarts. Die constateerde dat het inderdaad nog niet goed zat. De ontstekingswaarde in het bloed was 118. Ik kreeg een andere kuur. Een foto was niet nodig, vond de huisarts. Eerst maar deze kuur afwachten.

Dat hebben we gedaan. De kuur leek te helpen. Het lamlendig gevoel bleef, en de kortademigheid. Dat wel. En het hoofd deed het niet altijd. Late reacties. Toch weer een afspraak met de huisarts. Het één en ander de revue laten passeren. Nu wel een foto laten maken, en bloed laten prikken. De foto liet het beeld zien van iemand die de ontsteking te boven was, maar die nog soort korsten heeft. Het lichaam moet zelf werk verzetten om alles naar een beter level te brengen. De bloeduitslagen lieten een zelfde beeld zien.

Nu, twee maanden later, begint alles weer redelijk normaal te worden. De uitslag van de bloedafname van vorige week vermeldt dat nog niet alle waarden op het oude peil zitten, maar dat er duidelijk vooruitgang is. En zo voelt het ook.