Spullen inpakken wanneer je met het vliegtuig ergens naartoe gaat is altijd puzzelen (letten op het gewicht, wat wel, wat niet, je gaat tenslotte niet met de auto).
In mijn studententijd ben ik met de rugzak op pad geweest, kamperend. Dan is het helemaal puzzelen: je moet de bagage tenslotte constant met je meesjouwen. Het sprak vanzelf dat je maar één butagasbrandertje meenam om je eten op te koken. Dat koken vereiste enige creativiteit: eerst de pasta koken bijvoorbeeld, daarna de saus. De pan met pasta werd omwikkeld door een slaapzak om warm te houden. Dat werkte prima.
Thuis maak je eigenlijk nooit gebruik van deze manier van koken. Het zou energie besparen en er zou minder CO2-uitstoot zijn, maar het is nogal onpraktisch.
Daar hebben ze iets op gevonden: de hooimadam
Je moet geen haast hebben om te eten. Bij gebruik van de hooimadam lever je in ieder geval een positieve bijdrage aan het milieu.
Haha, een grappige naam.
Bij schoonmoeder werd een aardappelkist vol kranten gestopt, stro, wat er maar aanwezig en geschikt was.
Schoondochter gebruikt een terracottastelletje. Ze werken allemaal goed en je hoeft nooit bang te zijn dat het gerecht aanbrandt!