Op gezette tijden komt deze term bovendrijven. Voor mensen die krap bij kas zitten, is de spoeling heel dun om een woning te huren in het goedkope segment. Ik zou zeggen: misschien moet er meer sociale woningbouw komen. Zorgt ook voor werkgelegenheid. Maar nee, er worden manieren gezocht om mensen die nu goedkope woningen huren, maar duidelijk een hogere huur kunnen betalen, te bewegen te verhuizen naar dat duurdere segment.

Op het gevoel inpraten heeft niet geholpen. Nu worden er plannen gesmeed om het op een andere manier aan te pakken. Een deel van het plan is al uitgevoerd: de belastingdienst heeft aan woningcorporaties gegevens verstrekt over de huurders. De bedoeling is, om huishoudens die meer dan 43.000 euro verdienen, een huurverhoging op te leggen. Een prikkel om die gezinnen alsnog te laten verhuizen. De woningcorporaties weten dus al via de belastingdienst welke huishoudens dat zijn. De Kamer moet nog wel goedkeuren dat die huurverhoging op deze gronden ook echt mag. Zo ja, dan gaat het per 1 juli aanstaande in.
Hoezo privacy?

Ik heb nog wel twee vragen:
– Mogen mensen die boven een bepaalde norm verdienen straks ook geen boodschappen meer doen bij de Aldi of de Lidl of de Action?
– Stel, de Kamer gaat accoord met die huurverhoging, en na verloop van tijd verhuizen er daadwerkelijk gezinnen, wordt de huur daarna dan weer verlaagd voor de mensen die eigenlijk recht moeten hebben op deze woningen in de ogen van de wooncorporaties? Of krijgen we te maken met een zogenaamd ‘kwartje van Kok’?