Tattoos en piercings. Je moet ervan houden.
Met die tattoos moet ik soms wel lachen: dan zie je zo’n bink, heeft-ie op z’n arm een hartje laten tatoeëren, met eronder ‘mama’. Maar het kan ook doorslaan. Zo’n Ben Saunders bijvoorbeeld. De tattoo als lichaamsbedekkende kleding. Natuurlijk, tatoeëren kan ook leiden tot geweldige kunstwerken. Was er niet een film, waarin de getatoeëerde rug van iemand verheven werd tot specifiek kunstwerk?
Ik moet toegeven dat ik tattoos over het algemeen vind ontsieren bij de mensen die ik ermee zie lopen.
Gisterochtend kwamen we te vroeg bij de eurobakker. Wij kopen daar meestal gebakachtige dingen. Het brood is er goedkoop, maar die moet je dan wel meteen dezelfde dag opeten. Dat lukt niet bij ons: we zijn geen echte broodeters. De bakker was nog dicht. Naast de bakker is een piercingzaak, die overigens ook nog dicht was. In de etalage zagen we foto’s van wat de mogelijkheden op piercinggebied zijn. Een aparte wereld, die piercingwereld. Navelpiercing, neuspiercing, oorlelpiercing, ooglidpiercing, knopjes, staafjes, ringetjes, enzovoorts. Het ‘normale’ werk eigenlijk.
Er lagen ook foto’s van de meer aparte projecten. Iemand die allemaal ringetjes in haar been had laten piercen, en die ringetjes met elkaar had laten verbinden via een zwarte veter, op een zodanige manier dat het leek of ze een veterlaars aan had.
Aan reclame is ook gedacht. Er lag een foto van een meisje die een aantal ringen in haar rug had laten piercen. Aan die ringen werden touwtjes gebonden, waaraan met helium gevulde ballonnen de lucht in dansten. Daar liep ze. Reclameteksten op de ballonnen, haar handen vrij voor folders en andere informatie.
Met piercings is het nog zo, dat als je dat hele gedoe beu bent, dat je de knopjes, ringetjes en staafjes weg kan (laten) weghalen. De gaten dichten zich wel.
Bij tattoos is zoiets toch een heel ander verhaal. Bezint eer ge begint…..
