De koningin mag dan steeds minder een actieve rol in het politieke spel opgelegd krijgen, er mag dan hoe langer hoe meer getwijfeld worden aan de zin van het Koninklijk Huis überhaupt, zo’n koninginnedagje laat het Nederlandse volk zich niet afpakken. Nou ja, enkele uitzonderingen daargelaten.
Het is een dag waarop het niet gek is om mee te doen aan allerlei oudhollandse spelen: zaklopen, koekhappen en hardlopen met een lepel in je mond, met op die lepel een pingpongbal. Om maar iets te noemen. Ooit heb ik dat zelf ook nog gedaan.
Om de oubolligheid te doorbreken, worden ook andere activiteiten bedacht. Wat een regionale folklore is, proberen organiserende comité’s tot het landelijk niveau te verheffen in het jaar dat de koningin besloten heeft daar haar verjaardag te vieren. Zeepkist rijden bijvoorbeeld.
Gisteren werden er met WC-potten gegooid. Zo ver mogelijk, is de opdracht. Ik vond het wel iets hebben. Het is iets dat in Rhenen en omgeving al twaalf jaar beoefend wordt, WC-potgooien. Iedereen praat er nu over, en dat uitgerekend Willem-Alexander gister het verst gegooid heeft, hij als watermanager, is natuurlijk extra.
Tijdens zo’n koninginnedag kleurt het straatbeeld oranje. Iedereen is in een blije stemming. Er heerst een aparte sfeer. De vriend van zoon R kwam al naar Amsterdam, speciaal voor Queensday, voordat hij R kende. De sfeer, de entourage, het homo-vriendelijke klimaat. Dit jaar weer. Zoon R ook. Nee, ze deden geen pogingen om naar dat Slamfeest te gaan op het Java-eiland. Ze deinden op de massa mee in het centrum, en picknickten in het Westerpark.
Ook traditioneel zijn de braderiën en de rommelmarkten die her en der georganiseerd worden. Drommen mensen vergapen zich aan de zoldertroep van anderen. Wij zijn even naar het Wilhelminapark in Tilburg geweest. Een neef van partners kant had ook een verkoopplek. Daar brachten wij wat van onze spullen naartoe. Naast de kleedjes waarop je eigenlijk steeds dezelfde troep ziet, kom je tafeltjes tegen, waarachter kinderen hun zelfgemaakte cupcakejes verkopen. ‘Mam, ik heb er al elf verkocht’ hoor ik. Zo is er ook een kraam waar je je nagels kunt laten verven. Het is dezelfde kraam, waar je voor 50 cent een verhaaltje kunt laten voorlezen. Dat zal tijdens het verven van de nagels zijn…
Het was natuurlijk boffen, dat juist deze dag een geweldig zonnige dag was. Iedereen in een opperbeste stemming. Een dag die misschien niet overal, maar in ieder geval in Tilburg afgesloten wordt met vuurwerk. Daar hebben we niets van gezien, maar dat maakt niet uit.
Die sfeer is absoluut bijzonder.
Het is heel dubbel: enerzijds geven veel mensen niets om het koningshuis, anderzijds zou dit feest niet de juiste geest hebben als het vanuit een andere invalshoek gehouden werd.