Ik heb bijna vijftien jaar bij de wereldwinkel in Tilburg gewerkt als boekhoudkundig administrateur. Daarnaast had ik enkele inkooptaken, en had ik werkzaamheden zoals een concierge die op een school zou kunnen hebben. De wereldwinkel. Het was een informele wereld. Ook in de contacten met klanten. De meeste klanten waren organisaties die in een non-profit situatie zaten. Dat schept een band. Natuurlijk: de wereldwinkel verkoopt iets, de klant koopt iets. De klant zal met geld over de brug moeten komen. En dat gebeurde ook. Het kwam maar zelden voor dat een debiteur na een maand nog niet betaald had.
Ik werk nu een paar weken voor Asega Media. Een omgeving die duidelijk commerciëler ingesteld is. Hoewel de sfeer binnen het bedrijf informeel is. Mijn belangrijkste taak op het ogenblik is het debiteurenbeheer. Je zou verwachten, dat in een commerciële omgeving de klanten punctueler zouden zijn. Dat de klanten een melder in hun systeem hebben ingebouwd, wanneer welke factuur betaald moet zijn. Maar nee, facturen blijven rustig langer dan een maand liggen. Er wordt pas tot actie overgegaan als er een herinneringsfactuur gestuurd is. En zelfs dan is het afwachten. De goede niet tena gesproken, maar toch. Nee, de klanten van de wereldwinkel waren punctueler als het op betalen aankwam.
Alleen brieven sturen helpt niet. Ik heb alle bedrijven die openstaande facturen hadden langer dan anderhalve maand telefonisch benaderd. Soms kreeg ik maar geen contact. Als je verder zocht, bleek het betreffende bedrijf failliet. In andere gevallen was een bedrijf niet ver van faillissement. Of er was miscommunicatie tussen degene die de factuur ontvangt en degene die de factuur moet betalen. Of men zegt ja, maar doet nee.
Ik weet niet. Debiteuren, commercieel. Misschien toch een andere wereld.
