Vorige week kreeg ik een mailtje van iemand met wie ik jaren geleden eindexamen op de middelbare school gedaan heb. De middelbare school waar we op gezeten hadden, blijkt dit jaar 100 jaar te bestaan. Het Christelijk Lyceum te Dordrecht. Tegenwoordig heet het Insula College. Er zullen wel weer uren creatieve arbeid in zijn gaan zitten om zo’n naam te bedenken. De locatie is ongewijzigd. Het gebouw in inmiddels een gemeentemonument.
Vanaf morgen is er een heel programma om dat 100jarig bestaan te vieren. Zaterdag 6 september vindt de reünie plaats voor mensen die in de loop der tijd op die school gezeten hebben. Verder vinden er door het jaar heen nog wat activiteiten plaats.
Een paar mensen uit de klas van het eindexamenjaar 1973 hadden het plan opgevat om na de algemene reünie met de leerlingen uit die klas iets extra’s te gaan doen. Daartoe moest natuurlijk wel iedereen benaderd worden. En zo kreeg ik vorige week dan een mailtje. Zij had mijn e-mailadres via via gekregen ‘om te proberen’. Het was raak. Toevallig kan ik me haar nog wel herinneren, maar ik moet bekennen dat ik nauwelijks meer weet met wie ik destijds in de klas gezeten heb.
Ik denk dat ik zaterdag dan ook niet naar de reünie ga.
lien, ik had best een leuke tijd op de middelbare school. Maar om nou bij iedereen te vragen: wie ben jij nou eigenlijk? Je komt me bekend voor, maar…. Maar goed, het zal wel iets zijn dat in mij zit.
Nou ja zeg! Terwijl ik dit las dacht ik: O wat gezellig! Tot de laatste zin. Hahaha!
Had je het niet naar je zin op de middelbare school?