De plannen die we eerder hadden om een film voor de vluchtelingen in een opvangcentrum te Tilburg te vertonen, zijn gerealiseerd.
We hadden er nog eens over nagedacht, maar de film ‘Bon Dieu’ vonden we achteraf toch niet geschikt. Gegeven de taalmoeilijkheden zou het te hoog gegrepen zijn. Te veel dialoog in een voor hen vreemde taal. Arabisch ondertitelde films zijn er bijna niet, heel vreemd, zo in deze tijd.
De kinderen gaan al enige tijd naar school, die blijken het Nederlands aardig te beheersen. Voor hen leek ons de film ‘Mees Kees’ wel wat. En inderdaad, de eerste 20 minuten zaten de kinderen redelijk goed in de film. Er werd gelachen, er was lol. Maar de spanningsboog was niet zo lang. Er waren jongetjes die vervelend begonnen te doen. Gek, de meisjes hadden veel meer een coöperatieve instelling.
We hadden een alternatief: Bean. Eigenlijk bedoeld voor de volwassenen, maar de volwassenen die er waren, waren met de kinderen meegekomen. De anderen hadden zo hun eigen plannen. Bean sloeg beter aan. Ook hier: de aandacht duurde niet lang.
En toch, de kinderen hebben genoten. Voor hen was het onderbreking van de dagelijkse beslommeringen.
