Als onderdeel van een Kerstdag waar we gistermiddag/-avond voor uitgenodigd waren, werd bingo gespeeld. Niet zomaar bingo, maar foute bingo.
Ik heb nog nooit serieus bingo gespeeld. Slechts verhalen gehoord over mensen die zeer fanatiek hun bingokaarten bijhouden, en er kien op zijn dat zij als eersten BINGO roepen. Ik weet alleen maar dat je volle kaarten moet zien te scoren, dat je geen cijfer dat omgeroepen wordt mag overslaan, dus continue opletten, niet laten afleiden.
Bij deze bingo ging de eerste ronde over wie het eerst een horizontale rij had, daarna een verticale rij (maar in de praktijk bleek dat er altijd wel iemand was die al een verticale rij had voordat het eerste balletje omgeroepen werd) en tot slot de hele kaart. Zou deze manier van bingoën de foute bingo zijn? Ik heb het gevraagd, maar kreeg als antwoord: dat merk je vanzelf. Maar als je niet weet hoe normaal bingo gaat, hoe weet je dan wat fout is?
Degenen die de bingo verzorgden, deden dat wel heel leuk. Het balletjesdraaiding bleek kapot, dus regelmatig vielen allerlei balletjes op de grond. (Dat kon natuurlijk opzet zijn geweest, als foute bingo zijnde, maar dat geloof ik niet.)
De sfeer was prettig. Als er meerdere mensen na het omroepen van een bepaald getal BINGO riepen, kregen ze allemaal (na controle) een prijs. Tweemaal klopte de bingo niet: als ‘straf’ moest de persoon in kwestie iets zingen. Dat werd dan één of andere meezinger. De stemming zat er goed in :-))
Maar de slotconclusie: bingoën is niet echt mijn ding.
Jij ook de beste wensen, Ximaar. En wat goed gevonden, het bingolied van André van Duin.
De beste wensen!
Ik merkte dat deze in de top2000 ontbrak:
https://www.youtube.com/watch?v=nvIwIgu1Q7U
en moest meteen aan dit blogbericht denken. 😉