Een paar weken geleden veroorzaakte onze wasmachine kortsluiting. Geen idee waar het in zat, maar omdat-ie toch al ruim 20 jaar oud is, leek het ons een goed moment om hem te vervangen. Via internet een betaalbare gevonden bij de Witgoed Outlet. Geen nieuwe, maar ‘hij werkt nog wel als zodanig’. Een Hoover …. nooit van gehoord, maar het zal wel. De oude machine namen ze mee terug. Zo gezegd, zo gedaan.
Echter, bij het aansluiten van deze machine en uitproberen, kwam er ook kortsluiting. ‘Hij doet het toch echt, hoor, er zal wel iets met uw elektriciteitskastje niet in orde zijn. Maar, als hij het niet blijft doen, kunt u hem omruilen voor een andere of u krijgt uw geld terug.’ En inderdaad: de machine bleef kortsluiting geven, ook toen de machine op een andere groep aangesloten werd.
We zagen een andere wasmachine, bij een ander bedrijf, ook betaalbaar. Bij 2de Kans Witgoed. Dan die maar aanschaffen. Bij Witgoed Outlet het geld terugvragen. De AEG van 2de Kans Witgoed doet het goed, en het geld van de Hoover werd teruggestort. So far, so good.
Omdat de wasdroger even oud is, als onze oorspronkelijke wasmachine leek het een goed idee om die ook maar te vervangen. Bij 2de Kans Witgoed, want we waren tevreden over de wasmachine. Ja, een droger hadden ze ook. Zo goed als nieuw.
Een Zanussi. Echter, bij uitproberen bleek deze het niet te doen. ‘Gewoon een half uurtje wachten, dan is alles tot rust gekomen, dan doet-ie het wel.’ Oké dan. Maar zelfs de volgende dag deed-ie het niet.
Geld terug kregen we niet, we mochten wel ruilen met een andere. Nou vooruit maar. Er werd een AEG beloofd, een Bosch, een Siemens, een Whirlpool, een Candy (nooit van gehoord), maar het werd een BEKO. Ik geef toe, hij doet het, maar ik hou nog een slag om de arm. Ik vertrouw het allemaal niet meer.
De tweede hands wereld is toch een apart wereldje.