We hebben wel eens een straatfeest meegemaakt. Dan staat er aan de ene kant van de straat een springkussen waarop de kinderen zich naar hartelust moe kunnen maken, en aan de andere kant van de straat staat een grote barbecue opgesteld. Daartussen lange tafels waar driftig gesnackt en gedronken wordt. Niet voor herhaling vatbaar.
De wijk Theresia in Tilburg organiseerde haar buurtfeest anders. Allereerst gaf het haar feest het thema knoflook mee: het knoflookfeest. Er werd gevraagd aan bezoekers om iets met knoflook klaar te maken, en dat mee te nemen. Er was een speciale ruilhapjeskraam. Ieder kon van elkaars eten proeven. Iemand had zelfs een knoflookdrankje gemaakt. Er was looksoep, gepofte knoflook, tsatziki, knoflookkoekjes, enzovoorts. Partner had twee ovenschalen met champignons gevuld met een mengsel van kruidenkaas en knoflook. Uit de oven natuurlijk.
Er stond een kraam waar je knoflookprut kon kopen. 5 euro per pot; die hebben we niet gekocht, maar er werden ook T-shirts verkocht waarop de tekst ‘Het leven wordt steeds looker’. Helaas geen grote maten.
Er was ook levende muziek. La Troupe Sabaa uit Burkina Faso, Peer de Graaf, de Elvisband, en meer. Tussendoor zouden kinderboekenschrijfsters de kindertjes iets uit eigen werk voorlezen, maar dat hebben we niet meegekregen. We hebben ze niet gezien. Je zou haast zeggen dat het een klein buurtfestival was.
Het was heel gezellig. Het hoeft geen betoog dat er veel bezoekers waren die niet in de wijk Theresia wonen. Wij ook niet, maar het thema ‘knoflook’ sprak ons erg aan. Zoals de organisator zei: ‘Door het feest het thema knoflook mee te geven, tek je toch een ander publiek dan wanneer je het een frikandellenfeest noemt.’
