Het ei zei

Dan komt er een mailtje van de Volkskrant binnen dat Martin Bril overleden is, 49 jaar geworden, slokdarmkanker.

Ik heb hem eigenlijk vrij laat ‘ontdekt’. Op TV zag ik hem vrij vaak, maar daar maakte hij op mij nou niet bepaald de indruk van iemand die ik zeker eens moest gaan lezen. En toch gebeurde dat. De columns in De Volkskrant. Ik had er af en toe eens één gelezen, maar op een bepaald moment bladerde ik eerst naar Martin Bril, en daarna kwam de rest. Dat hij een francofiel was, was mooi meegenomen. Menig verhaal speelt zich in Frankrijk af….Savoir vivre….

Sinds kort schreef hij elke dag iets op de voorpagina van De Volkskrant. Hij nam de plaats in van Gorilla. Toen zijn stukje sinds een aantal dagen niet meer rechtsonder te lezen was, had ik al zo’n bang voorgevoel: hier gaat iets mis. De rolstoel, waarover hij nog schreef, kondigde dat eigenlijk al aan.

En inderdaad…….

Zijn website staat inmiddels op ‘zwart’.

Hier de nagedachtenis van De Volkskrant.

Het zijn zware tijden voor de heren en dames topbestuurders. Ten opzichte van vorig jaar hebben ze ruim 20% van hun loon ingeleverd. Sommigen zelfs veel meer. Hun jaarinkomen is gemiddeld nog maar 3 miljoen euro……

Dat wordt een afspraakje plannen bij Stichting Blut.

Je hebt ze in België, en je hebt ze in Nederland. Terwijl de organisatie van deurwaarders in Nederland een voorstel heeft liggen om bij in beslagname de computer, het koffiezetapparaat, de koelkast en de TV (nou ja, geen plasmascherm, maar wel een normale) te laten staan, kijken ze in België niet zo nauw: bij twijfel nemen ze gewoon niet alleen de inboedel van je buren mee, maar ook die van jou…..zeker is zeker. Zie dan maar de spulletjes van de onterechte in beslagname terug te krijgen. En de deurwaarders…..die wassen hun handen in onschuld….

Hebben jullie het gemerkt? Vandaag tussen 11.00 uur en 13.00 uur moet er een ontzettend positieve energie met een krachtige impact over de aardbol gerold zijn. Het was vandaag Wereld Yoga Dag. Met een yogapiek tussen genoemde tijden. Overal in het land, de wereld, zijn extra yogalessen gegeven, is extra de aandacht op yoga gevestigd, zijn mensen met de neus op feiten gedrukt, namelijk dat innerlijke rust tot vrede leidt, enzovoorts. Natuurlijk zit er een financieel doel achter: was de focus vorig jaar gericht op Amnesty International, dit jaar wordt er geld opgehaald voor Zimbabwe. Om mensen die door het bewind van Mugabe naar de armoedegrens zijn gedreven, te helpen….

Als ik heel eerlijk moet zijn, al die yogavibraties heb ik niet gevoeld, maar als organisaties via deze acties geld weten in te zamelen voor ‘goede doelen’, dan hebben ze mijn zegen, mits er niets of zo min mogelijk aan de strijkstok blijft hangen….(die financiële distributiekanalen zijn altijd vaag.)

Tilburg kent de laatste tijd nogal wat geweldsincidenten. Ook buschauffeurs moeten het ontgelden. Bij het politieapparaat lijken ze echter geen gehoor te krijgen, getuige de kop in het Brabant Dagblad van 2 februari 2009:

Politiefunctionaris voor geweld in bussen…..

Ik ken mensen in mijn omgeving die bijna het predikaat ‘koopverslaafd’ verdienen, maar je kunt het ook overdrijven…..

Gisteravond, op de terugweg naar huis vanuit Riel, waar we onze bridge kerstdrive gespeeld hebben, merkten we het al: mist.
Vandaag lazen we het: mist legt vliegverkeer vooral van en naar Eindhoven plat. Normaal gesproken zou zo’n bericht niet zo’n impact hebben, maar deze keer ligt de situatie iets anders. Morgenochtend gaan we voor een aantal dagen naar Londen. De kerstdagen bij R en D doorbrengen, en de kerstsfeer van Londen proeven. Die schijnt heel bijzonder te zijn. Ons vliegtuig vertrekt vanuit Eindhoven. De mist is nog niet opgetrokken. Kortom…..we nemen extra brood met gebakken ei mee.

Mocht de vlucht helemaal gecancelled worden, kunnen we altijd nog met onze quads naar Londen:

Ruim een half jaar geleden vond er een juridische strijd plaats tussen bestuurders van het eiland Texel en vogelbeschermers. Texel is een echt vogeleiland, maar heeft op gezette tijden last van (erg) veel ganzen. Een methode om de ganzenpopulatie terug te dringen, is om de eieren lek te prikken. Voor dit jaar kwam de vergunning daarvoor echter te laat. Besloten werd om dan maar een gedeelte van de ganzen te vergassen. Die vergunning werd verleend, later, na protesten van onder meer de Partij van de Dieren, weer ingetrokken, en tenslotte weer ontheven. De ganzen zorgen vooral voor veel overlast bij de landbouwers, doordat ze de gewassen opeten, en beschadigen.

Tilburg kent ook wat problemen met ganzen, maar die problemen beperken zich tot beschadiging van de oevers en tot geluidsoverlast. Die geluidsoverlast moet echter niet overtrokken worden, want de ganzen houden zich niet direct in een woonwijk op…..De oplossing die Tilburg gevonden heeft, is wel elegant: een gedeelte van de ganzen is gevangen en verhuisd naar elders, en de rest heeft een geboortebeperkend spuitje gekregen.

De plaats waar één van de ganzenpopulaties zich in Tilburg ophouden, daar kom ik op gezette tijden langs als ik oud papier van de wereldwinkel wegbreng. Ik moet er altijd even naar kijken. Het heeft wel iets: