Blog Image

Het ei zei

De moeite waard

Muziek: Mathieu Mathieu
Film: Cyril Mennegun - Louise Wimmer
Film: Léa Pool - Maman est chez le coiffeur
Film: Julia Murat - Historias

Afscheid graf ouders.

Familie Posted on 05 apr, 2022 14:23

Na 55 jaar waren de grafrechten van het graf waarin onze ouders liggen, aan verlenging toe. Als de grafrechten niet verlengd zouden worden, dan zou het graf geruimd gaan worden. Het graf ligt in Dordrecht, de kinderen en kleinkinderen zijn uitgewaaierd naar Groningen, Utrecht, Den Haag en Tilburg. Een bezoek aan het graf komt er maar zelden van. Daarom is na ampele overweging besloten om het graf te laten ruimen. Wat meespeelt is, dat het graf zelf haar langste tijd gehad heeft. De letters zijn nauwelijks meer leesbaar. Broer J merkte nog op, dat de grafstenen een tweede leven krijgen als ondergrond voor snelwegen, nadat ze verpulverd zijn.

Omdat 3 april de sterfdag van vader was, leek ons dat een geschikte datum om met z’n allen afscheid te nemen van het graf. Ook al omdat 3 april op een zondag viel. Het was een mooi samenzijn. Herinneringen werden opgehaald.

Exif_JPEG_420

Na het bezoek aan het graf was het tijd voor een lekkere lunch. Die werd genuttigd in Café Restaurant Merz aan de Korte Kalkhaven in Dordrecht. Bij binnenkomst bleken we de enigen. Reserveren was niet echt nodig geweest. Om half 4 ’s middags zou echter een band optreden, dan zou het wel drukker worden.
Heel toevallig zagen we in de kast vlak bij onze tafel een boekje liggen, dat veel herinneringen opriep. Nostalgie. ‘Een eeuw DLTC’. Van 1886 t/m 1986. Dordtse Lawn Tennis Club. Zowel zus M als ik zijn daar jarenlang lid van geweest. Onze namen zagen we in het boekje zelfs terug als clubkampioenen. Mijn naam 1 maal, die van zus M wel 3 maal. Het leuke was ook nog dat het boekje mede onder redactie van ons moeder het licht gezien heeft.

Exif_JPEG_420
Exif_JPEG_420

We hebben heerlijk gegeten. Het was een geweldige dag.



Longontsteking

Buiten categorie Posted on 08 mrt, 2022 14:47

Het begon ’s nachts: voortdurend rillen van de kou.
’s Morgens warm wakker worden, maar nergens toe in staat. 40 graden koorts. Het leek een flinke griep, maar samen met het ophoesten van slijm kwam soms ook bloed mee. En er was een rochelend/borrelend geluid bij het ademhalen. Omdat de problemen in het weekend begonnen, werd gebeld met de huisartsenpost. Na een heel intakegesprek was de conclusie dat ik niet zelfstandig naar de huisartsenpost kon komen, maar dat ik ook niet gebracht en begeleid mocht worden daarnaartoe, vanwege de coronamaatregelen. Bovendien was er ook nog de mogelijkheid dat ik positief zou zijn, hoewel een zelftest het tegendeel aangaf.Er zou iemand op huisbezoek komen.

Enige tijd later kwamen ze binnen: drie personen geheel gedrapeerd in plastic. Een huisarts, een stagiair en iemand die alles dat gebruikt was weer verwoed desinfecteerde. Ze kwamen in een ambulance-auto. Na wat testjes en luisteren naar de ademhaling was de conclusie: een flinke longontsteking. Ik kreeg een penicillinekuur voorgeschreven. En het advies om een coronatest bij de GGD af te spreken. Dat kon dezelfde dag nog: die bleek negatief.
De voorgeschreven kuur hielp niet: de klachten die ik had voordat ik de kuur kreeg bleef ik houden. Op naar de huisarts. Die constateerde dat het inderdaad nog niet goed zat. De ontstekingswaarde in het bloed was 118. Ik kreeg een andere kuur. Een foto was niet nodig, vond de huisarts. Eerst maar deze kuur afwachten.

Dat hebben we gedaan. De kuur leek te helpen. Het lamlendig gevoel bleef, en de kortademigheid. Dat wel. En het hoofd deed het niet altijd. Late reacties. Toch weer een afspraak met de huisarts. Het één en ander de revue laten passeren. Nu wel een foto laten maken, en bloed laten prikken. De foto liet het beeld zien van iemand die de ontsteking te boven was, maar die nog soort korsten heeft. Het lichaam moet zelf werk verzetten om alles naar een beter level te brengen. De bloeduitslagen lieten een zelfde beeld zien.

Nu, twee maanden later, begint alles weer redelijk normaal te worden. De uitslag van de bloedafname van vorige week vermeldt dat nog niet alle waarden op het oude peil zitten, maar dat er duidelijk vooruitgang is. En zo voelt het ook.



Betaald parkeren

Commentaar Posted on 21 okt, 2021 12:19

Als één van de laatste wijken in de schil rond het centrum (van Tilburg) komt onze wijk aan de beurt voor het invoeren van betaald parkeren. De Gemeente heeft het liever over gereguleerd parkeren. Om te bepalen op welke manier het parkeren gereguleerd moet worden, is een reviewpanel in het leven geroepen. Bewoners verspreid over de wijk, ondernemers en de personen die binnen de Gemeente met het parkeerbeleid te maken hebben, hebben zitting in het panel. Als lid van de wijkraad mocht ik automatisch deel nemen aan het reviewpanel.

Er is nu één bijeenkomst geweest. Helaas via zoom. De volgende gelukkig fysiek. Het feit dat in de schil rond het centrum betaald parkeren ingevoerd wordt, komt vooral omdat veel personen uitwijkgedrag vertonen wat parkeren betreft. Ze moeten in het centrum zijn, zetten hun auto net buiten het centrum, en gaan verdere lopen, of halen een vouwfiets tevoorschijn. Parkeren voor de bewoners zelf wordt daardoor lastig.

Wat we in onze wijk zien, op wat uitzonderingen na, is dat er overdag voldoende parkeergelegenheid is, maar tegen het avondeten en daarna de parkeerhavens volstromen. Mensen komen terug van hun werk. Het zijn de bewoners zelf die zorgen voor parkeerproblemen. Betaald parkeren gaat het probleem niet oplossen. Er zullen extra parkeerplaatsen gerealiseerd moeten worden. Toch zal de Gemeente het betaald parkeren doorzetten, schat ik.
Drie mogelijkheden:
– Maandag t/m Vrijdag van 09.00 – 15.00 uur
– Maandag t/m Zaterdag van 09.00 – 22.00 uur
– Maandag t/m Zondag van 09.00 – 02.00 uur ’s nachts

Als het dan toch moet, dan maar mogelijkheid 1. Voor eventueel bezoek ook prettiger. In alle gevallen brengt het de Gemeente in ieder geval extra geld in het laatje.



Moëlan-sur-Mer

Eropuit Posted on 10 aug, 2021 13:52

Zoon R en vriend D hebben enige tijd geleden twee bijgebouwen van een landhuis gekocht. Het ene om daar te gaan wonen, het andere om daar een gîte te realiseren. Wij wilden ook wel eens weten hoe het er allemaal uitzag, dus trokken we daar, zodra de coronamaatregelen het toelieten daar naartoe.
De gebouwen liggen in de bocht van een weg in de buurt van het plaatsje Moëlan-sur-Mer, een half uurtje rijden van Lorient vandaar. Nu moet je ‘sur-Mer’ in Frankrijk met een korreltje zout nemen: het dorpje ligt aan een arm die uiteindelijk in zee uitmondt:

Verder heeft het dorpje een kerk, en een buiten-wasserette. Dat laatste kom je niet vaak tegen, maar wel heel praktisch. Je kunt er ook gebruik van maken, als de winkels dicht zijn.


Ja, de gebouwtjes. Er moet veel aan opgeknapt worden. De buitenmuren zijn nog redelijk goed, maar van binnen moet het van begin af aan opgebouwd worden. Over grond hebben ze echter niet te klagen: rondom ligt een klein bos, waar we achter één van de panden een moestuintje aangelegd hebben (kijken of het lukt). En zoon R, hij doet het meeste zelf.








We zijn blij dat we het gezien hebben. Hun plan is om er in september definitief te gaan wonen, en hun appartement in Lorient op te zeggen.
Ik kreeg ‘Ik vertrek’-visioenen: deadlines die gesteld worden, maar (bijna) nooit gehaald worden.
We horen het wel.



T-Mobile, prepaid toestel

Commentaar Posted on 15 apr, 2021 14:03

Sinds ik weet niet hoelang heb ik een prepaid toestel met als provider T-Mobile. Je kunt ermee bellen en SMS-en. Meer niet.
Ik heb inmiddels ook een smartphone, via de KPN. Daar kun je van alles mee. Ook bellen en SMS-en. Het prepaid toestel is er voor noodgevallen. Ik denk dat er al bijna 2 jaar lang ruim 30 euro saldo op staat. So far so good.

Nu gaat T-Mobile het toestel, en meerdere toestellen die nog via het 2G-netwerk opereren, per 1 juni 2021 niet meer ondersteunen. Op zich geen ramp voor mij, omdat ik toch eigenlijk alleen met mijn smartphone bezig ben. Wat ik wel via twitter aan T-Mobile gevraagd heb, is of ze het saldo dat nu nog op mijn mobiel staat, kunnen storten op mijn bankrekening. Tenslotte is 30 euro niet niks.
Maar nee, daar begint T-Mobile niet aan. Wel kan ik mijn saldo meenemen naar een ander toestel, als ik het abonnement via T-Mobile laat lopen. Of ik moet met simkaartjes in de weer. Dat schiet dus allemaal niet op.

Ik vrees dus dat ik naar mijn 30 euro kan fluiten. Slechte zet van T-Mobile.



Pasfoto

Maatschappelijk Posted on 19 feb, 2021 14:16

Mijn rijbewijs moet verlengd worden. Daar heeft het RDW me keurig aan herinnerd, want ik zou er niet aan gedacht hebben.

Ik check of ik nog een pasfoto heb, en ik maak een afspraak met de stadswinkel van de Gemeente Tilburg. In deze tijd van coronamaatregelen kun je maar naar 1 locatie. Mooi geregeld: je kunt zelf plannen wanneer het jou het beste uitkomt, je vinkt hier en daar wat aan, en klaar is kees.

Gisteren was het zover. Ik overleg mijn oude rijbewijs, en de pasfoto, maar nee, deze foto voldoet niet meer aan de huidige eisen, u zult een nieuwe pasfoto moeten laten maken. Gaat u maar naar Studioposes, hier niet ver vandaan, die is goed, en niet duur.
Zo gezegd, zo gedaan. Ik kom met verwilderd kapsel aan bij de fotograaf, die me op een krukje laat zitten, kijkt u maar recht vooruit, en 1 keer knipt. Klaar. En gelukt. Ik zie er nu uit als Bram van Ojik, 2de Kamerlid voor GroenLinks.

Ja meneer, de eisen voor een pasfoto worden steeds hoger. Je krijgt nu biometrische foto’s. Gezichtskenmerken kunnen zo beter herkend worden, daar waar camera’s hangen, en die komen er steeds meer.

Chinese toestanden, mompel ik. Ik houd er niet van….



Muizen

Buiten categorie Posted on 29 jan, 2021 11:07

Een paar maanden geleden dacht partner een muis te zien lopen in de kamer. Een flits.
We gingen op onderzoek naar bewijzen, maar konden niks vinden. En waar zou die vandaan gekomen zijn? Tenslotte zagen we een gaatje in de hoek van de kamer naar buiten. Is er gewoon door hout heen geknaagd. Achteraf viel het kwartje: het geluid dat we wel vaak hoorden, was dat knagen natuurlijk. En wij maar denken, dat het van buiten kwam, echt van buiten.
We hebben purschuim in het gat gespoten, in de hoop dat de muis buiten was, en niet binnen.

Maar ja, later hoorden we, vooral ’s nachts, gekras in de slaapkamer. En nog wat later zag ik papiersnippers op de grond bij die boekenkast. En ja hoor, achter een rij boeken was een nestje gefabriekt van papiersnippers van vooral afschriften. Hier en daar waren boeken aangetast. Naast het nestje een heel kleintje dood. In het nestje drie jonkies, gezellig krioelend. Die hebben we maar zwemles gegeven.
Moeder muis ontbrak echter nog. We hebben vallen gezet, maar dat hielp niet. We hebben muizengifkorrels op een schoteltje gelegd bij ‘hotspots’. Die werden wel gegeten, maar de volgende keer weer. We vroegen ons af of die korrels wel echt gif bevatten. En toen…..er werd een muis gevangen in een val. Maar geen grote, althans niet een muis die het predicaat ‘moeder’ zou kunnen krijgen.

We horen nog steeds geluiden die op de aanwezigheid van muizen duiden. We gingen over op ander geschut: lijmmatten. Je legt zo’n matje op de grond in de loop van de muis, en wacht af. En warempel: na enige tijd al hoorden we gekerm. Een muisje probeerde van de mat af te komen, maar dat lukte niet. Zat eraan vast geplakt. Muisje er vanaf getrokken, matje weer neergelegd, en een paar uur later de tweede muis die niet los kon komen.

Daarna werd het stil. We hopen van de muizen af te zijn. De beestjes zelf zijn niet het ergste, maar ze leggen overal hun poepjes neer. Op bepaalde plekken hele concentraties. En ze maken alles dat door te knauwen is kapot.

We hebben in ieder geval weer flink gesopt links en rechts. Ook nuttig.



Kastje – Muur

Commentaar Posted on 27 okt, 2020 19:31

Om de 2 à 3 maanden moet de huisarts voor ons bij de apotheek herhaalmedicijnen bestellen. Zo moest ik laatst voor AM de medicijnen bij de apotheek ophalen die ze bij haar huisarts heeft laten bestellen.
Wie schetst mijn verbazing dat ik voor een tweetal medicijnen een eigen bijdrage moest betalen. Ik gaf aan dat dat een vergissing moest zijn, maar nee, dit zijn geen generieke pillen, deze worden niet vergoed. Ik betaalde maar.

AM vond het ook vreemd dat ik moest betalen.
Wij terug naar de apotheek. U moet deze pillen pillen echt betalen, mevrouw. De zorgverzekeraar vergoed alleen generieke medicijnen, maar deze pillen zijn dat niet. U wilde zelf het merkgeneesmiddel.
Maar de generieke geneesmiddelen hebben teveel bijwerkingen. De huisarts heeft aangegeven dat de merkmedicijnen voor mijn gezondheid noodzakelijk zijn.
De apotheker viel niet te overtuigen. Die suggereerde naar de zorgverzekeraar te gaan.

Aldus geschiedde.
Maar de zorgverzekeraar kaatste de bal terug: u kunt deze rekening niet bij ons declareren. Dat zult u bij de apotheek moeten doen. Het is ook niet zo wij bepalen of bepaalde geneesmiddelen wel of niet vergoed worden. Dat doen de huisarts en de apotheker samen. Dus…

Wij weer terug naar de apotheek.
Wat de zorgverzekeraar zegt, klopt niet. Die bepaalt wel wat er wel of niet vergoed wordt. Maar ik zal contact opnemen met de verzekeraar.

Na een paar weken togen we weer naar zorgverzekeraar. Tenslotte zullen de apotheker en de verzekeraar elkaar toch wel gesproken hebben….
Maar nee, dat was niet gebeurd. Ons werd nog eens op het hart gedrukt dat we echt bij de apotheker moesten zijn.

En daar waren we dan weer. Nu bij een apotheker die erkende dat deze rekening ten onrechte naar het bordje van de zorgverzekeraar verwezen was. Het bedrag werd ter plekke teruggestort, maar wel met de opmerking: volgend jaar zullen we het vergoedingensysteem rondom de geneesmiddelen nog eens goed bekijken….

Wie dan leeft, wie dan zorgt. Wij hebben in ieder geval ons geld weer terug.



« VorigeVolgende »