Het ei zei

Halloween wordt met horror geassocieerd. Niet zo gek, want er is een tijd geweest dat mensen geloofden dat de geesten van de doden terugkwamen op aarde om bezit te nemen van de levenden. Meestal gebeurde dat op 31 oktober. Om onherkenbaar voor de geesten te zijn, kleedden ze zich in de meest vreemde kledij. Bovendien moest de verkleedpartij zodanig zijn, dat de geesten ervan zouden schrikken. Horrorachtige taferelen dus, begeleid door angstaanjagende geluiden.
Dat verkleden tijdens Halloween, een festijn dat inmiddels folklore geworden is, dat gebeurt nog wel, maar de reden….nee, daar maalt men niet meer om.

Zo heb je ook nachtelijke tochten. Een sliert mensen die een uitgeholde pompoen met zich mee dragen, waarin een brandend kaarsje. De pompoen vervangt de lampion. De pompoen heeft een vorm, die uitermate geschikt is om zodanige gaten in te snijden, dat er een afschrikwekkend gezicht tevoorschijn komt. Een brandend kaarsje in de holle pompoen, verspreidt aldus een apart licht. Dit alles om ook weer de geesten op afstand te houden…

In de dierentuin van Johannesburg in Zuid-Afrika zagen we een gebouwtje in de vorm van een pompoen met ramen als ogen. Zuid-Afrika, het land van de geesten. Misschien dat het gebouwtje niet voor niets deze vorm heeft gekregen….:

Vanavond is het weer Staatsloterij. De één koopt af en toe een lot, de ander speelt automatisch mee. Hoe dan ook, een ieder droomt ervan om een groot deel van de prijzenpot op zijn of haar rekening aan te treffen na de trekking.

Hoe zou het zijn als er geld aan een boom zou groeien? Amy Krouse Rosenthal heeft dat middels een klein experiment onderzocht. In een boomrijke straat hing zij samen met een tweetal vrienden allemaal 1 dollarbiljetten in één van de bomen. Op die biljetten bevestigde zij memo’s waarop stond: ‘free money’ , ‘don’t ask, enjoy’ enzovoorts.

Vervolgens registreerde ze hoe de mensen reageerden. Die reageerden niet helemaal zoals ze van te voren gedacht had. Nou ja, kijk zelf….:

http://www.youtube-nocookie.com/v/ZsN8FUV9nS4?fs=1

Lien, de vrouw van de leuke pruik, had een tijdje geleden een prijsvraag uitgeschreven. Die ‘leuke pruik’ heeft een geschiedenis, maar die moet je daar maar lezen. Inmiddels heeft ze haar eigen leuke pruik weer. En zijn de uitslagen van de controles goed te noemen.

Ze had een drietal foto’s van een zwembeest op haar website geplaatst met de vraag welk zwemdier het eigenlijk was. De winnaar kon een T-shirt winnen, geheel in het teken van de huidige wereldkampioenschappen voetbal. Ik dacht, laat ik ook maar een duit in zakje doen….
Ik ben zo vrij geweest om één van die foto’s te jatten. De vraag was dus, welke zwemvogel dit is:

Laat mijn antwoord nou de goede zijn….zie hier voor het goede antwoord.

Inmiddels heb ik de prijs per post ontvangen. Goed ingepakt: A4-envelop voor de adressering, een plastic zak tegen eventuele waterschade, een gezellig kadopapier, tenslotte kwam het T-shirt. Het plastic zakje heb ik alweer gebruikt om de drollen van ons hondje op te rapen bij één van de uitlaatrondes.
Er zat ook een kaart bij. Een foto van Oscar Prinsen, getiteld ‘Aan de waterkant’. Uitgegeven door het Instituut voor de loslopende mens. (Speelruimte voor contact en reflectie.) Onderdeel van een heel project. Lijkt me zeer de moeite waard.

Ja, het T-shirt. Oranje natuurlijk, met op de rug de tekst: Poiesz, gaat 100% voor oranje. Ik heb wel even moeten googelen wat Poiesz nou eigenlijk was: dat blijkt een supermarktketen te zijn…..nooit van gehoord. Maar, dat heeft Poiesz nu wel bereikt: door dit T-shirt wordt de naam wel opgezocht.
Het T-shirt is eigenlijk net iets te krap, maar het kan net. Ik heb een poging gedaan om het resultaat via de spiegel te fotograferen. Dat viel niet mee, maar de indruk is er:

Bedankt Lien…..

Gisteren rond etentijd werd de BBC documentaire ‘Slikken of stikken’ uitgezonden op Nederland 2. Een kijkje achter de schermen van de pillenontwikkelaars en wat er verder omheen hangt.
Op zoek naar een middel tegen Angina Pectoris werd na veel onderzoek een pil ontwikkeld op basis van een bepaalde grondstof. Toen men de pil ging testen, bleek er geen resultaat te zijn. Er kleefde wel een significante bijwerking aan: mannen kregen last van een erectie. Na deze bevinding ging het onderzoek een andere kant uit, en werd de Viagrapil ontwikkeld.
Natuurlijk werd ook aandacht besteed aan pilverslaving. In veel pijnstillers zit codeïne, een opiaat. Als je dat langer achter elkaar slikt, raakt het lichaam daar aan gewend. In de documentaire kwam iemand aan het woord die het aantal pillen dat ze per dag slikt, al had afgebouwd (!) naar 20.

Het ontwikkelen van pillen, met name op het gebied van antibiotica, heeft het leven met tien jaar doen verlengen. Er zijn groepen mensen die dit geweldig vinden, maar zich afvragen waarom geen enkele fabrikant onderzoek doet naar het maken van een pil waarmee je op humane wijze je leven beëindigt. Oké, voor het doden van dieren wordt in die richting wel onderzoek gedaan, maar voor de mens? Kijk, als er zo’n pil is, een Pil van Drion, dan hoef je sommige artsen niet op te zadelen met een dilemma.

Daarom vond ik het wel leuk dat in Australië een aantal oudjes zelf de scheikundeboeken uit de mottenballen gehaald hebben, en proberen de zelfmoordpil te ontwikkelen. Er zijn vorderingen: op basis van nembutal zijn al verschillende laboratoria operatief. Het zal niet lang meer duren of mensen geven elkaar een zelfmoordkit cadeau met Kerstmis, aldus Philip Nitschke, een Australische arts, voorvechter van euthanasie.

Wel of niet zo’n pil, daar kun je een hele discussie over ophangen. Feit is, dat die oudjes die zo bezig zijn met het zoeken naar de juiste ‘ingrediënten’ voor de zelfmoordpil, dat die zo in beslag genomen zijn door hun onderzoek, dat ze hun eigen ellende vergeten. In feite hebben ze weer een doel om voor te leven. Hoe ironisch kan het zijn….

Onder twitteraars is deze site heel populair. Een Engelstalige site, dat wel, en nogal Amerikaans georiënteerd, maar genoeg weetjes die universeel zijn.

Zo las ik dat per jaar wereldwijd 2500 linkshandige mensen sterven, omdat ze een apparaat gebruiken dat eigenlijk voor rechtshandige mensen bedoeld is. Ik ben zelf ook linkshandig. Er zijn inderdaad momenten dat ik denk: de wereld is geschapen voor rechtshandige mensen. Dan krijg je een soeplepel aangereikt, met een schenktuitje aan de voor jou verkeerde kant, bijvoorbeeld….De kettingzaag schijnt boosdoener nummer één te zijn, als het gaat om dodelijke apparaten.

Het langste Engelse woord dat je met de letters op één rij van het toetsenbord kunt maken is ’typewriter’.
Da’s voor ons natuurlijk niet zo interessant. Wij willen het langste Nederlandse woord weten. Voorlopig kom ik op ‘uitwerper’. Niet zo’n mooi woord, maar het bestaat wel.
Misschien zijn er mooiere, cq langere?

– Hij is zo glad als een paling in een emmer snot
– Hij zit er voor Piet Snot bij
– Hij huilde snot en kwijl
– Hij heeft snot in de kop (is bijdehand)
– Hij rijdt een ander het snot voor de ogen

Snot kun je in verschillende kleuren aantreffen: waterig wit, dikker wit, lichtgeel, geel, donkergeel, lichtgroen, groen, donkergroen. Het schijnt dat een mens per dag 1 liter snot doorslikt. Het snot vervoert de bacteriën uit de neus naar de maag. Ik hoop dan maar, dat het de (waterig) witte variant betreft….

Wat ik nou niet snap: heb ik net mijn neus volkomen leeg getoeterd, een seconde later mag ik weer toeteren. Ik kan besluiten om het niet te doen, maar die doorzichtige gelei-achtige slierten die uit de neus omlaag glijden, da’s ook geen gezicht. Bovendien moet dat weer ergens opgevangen worden.

Een papieren zakdoekje in elk neusgat doet wonderen…..de verlichting in het hoofd die je voelt, als je even later de zakdoekjes uit je neusgaten haalt…heerlijk.

We zijn nogal eens ‘en route’. Meestal slapen we bij bekenden. Vaak ook in hotels: Gent, Leuven, Bottrop, Keulen…..allemaal activiteiten met vrienden. Een glaasje wijn (liefst wit) voor het slapen gaan op de kamer is een gezellige afsluiter van de dag. Nu heb ik wel altijd een flessenopener op zak, maar een kurketrekker, nee die niet. Om iemand van het hotelpersoneel om een kurketrekker te vragen, is ook zo stom. Kortom, de goedbedoelde gekochte fles wijn blijft onaangeroerd….

Ik weet nu eindelijk hoe je een fles wijn moet openen zonder kurketrekker.

Je moet er maar geen Chateau Neuf du Pape aan wagen….

Ik ben geen techneut. Een paar basishandelingen kan ik nog wel verrrichten, maar dan houdt het ook op.
Als de auto een lekke band heeft, kan ik de band nog wel verwisselen; als er een lampje kapot is, lukt het na enig speurwerk van welke kant de lamp benaderd moet worden ook wel om die te vervangen, maar kom niet aan met motorische mankementen.

Zo ook de computer. Ik kan werken met de programma’s die erop staan. Ik kan niet al te ingewikkelde downloads uitvoeren, maar programmeren kan ik niet.
Een website bouwen, nee, daar heb ik geen kaas van gegeten. Voor deze website/dit weblog heb ik mijn heil gezocht bij een host die eveneens de mogelijkheid biedt te kiezen uit een aantal kant-en-klare formats. Daar kun je dan zelf nog wat dingetjes aan veranderen. Ach, voor datgene dat je te melden hebt, voldoet het prima. Echter, het reactieveld, daar ben ik toch niet echt tevreden over. Die code-invulling, die had wat eenvoudiger gekund (een slechtziend iemand zal de code niet snel goed weergeven), maar is niet onoverkomelijk. Aardiger lijkt het mij voor degenen die reageren, om in het reactieveld een veld te hebben, waarop een link naar hun eigen webadres (als ze die hebben) ingevuld kan worden.

Ik dacht, misschien kan de host zoiets wel inbouwen. Laat ik dat eens aan de helpdesk vragen. Daar kwam een antwoord op:

U kunt via een html formulier een link of veld hiervoor aanmaken. Hiervoor moet ons script gebruikt worden (het is niet mogelijk de mailform in Frontpage te gebruiken op onze servers): Om het u te vergemakkelijken hebben we een tool ontwikkeld om dit script aan te maken: http://one-docs.com/tools/formmail/

U kunt het ook zelf doen: om het script van FormMail te activeren, dient u de volgende (basis)code te gebruiken (dit is slechts een voorbeeld – u dient in de velden mogelijk verschillende codes in te voeren): <FORM method=”post” action=”http://www.uwdomein.nl/cgi-bin/formmail.pl”> <input type=”hidden” name=”recipient” value=”ik@uwdomein.nl”> <input type=”hidden” name=”subject” value=”U kunt hier het onderwerp invoeren”> <input type=”hidden” name=”redirect” value=”http://www.uwdomain.nl/newpage.html”> </FORM> Belangrijk: gebruikt u als ‘recipient’ wel een e-mail dat aan uw domein is gekoppeld. Dus: bijvoorbeeld bij het domein ‘uwdomein.nl’ een eerder aangemaakt e-mailadres als bijvoorbeeld ‘ik@uwdomein.nl’.

Voor meer informatie over FormMail kunt u hier kijken:

http://www.scriptarchive.com/readme/formmail.html

http://www.naarvoren.nl/artikel/formulieren/

Ik heb gekeken naar de tool om het script aan te maken, dat script kwam er, maar waar ik dat moet gebruiken, gooi maar in mijn pet. En de rest van het antwoord….misschien kan iemand anders er garen van spinnen…
(ik had eigenlijk gehoopt dat de host zelf het reactieveld aangepast had.)