Het ei zei

Het afgelopen jaar heeft Ogham een reeks optredens verzorgd naar aanleiding van hun jubileum. Een paar maanden geleden hebben wij één van die concerten ook bezocht.

Gisteren verzamelden alle leden en oud-leden van Ogham zich in de ‘Gouden Carolus’, een kroeg die zich profileert als ‘de grootste huiskamer van Hilvarenbeek’. Afsluiting van het optreedseizoen. Vrije inloop.

Het ging er heel relaxt aan toe. Hadden drie mensen zin om iets ten gehore te brengen, dan gebeurde dat. Soms zette één iemand in, waarna de rest volgde. Vrijheid, blijheid. De stamtafel werd gebruikt als een soort muziekpodium.

Vader en dochter hadden zo hun eigen muzikale onderonsjes. En het moet gezegd, die violen geven de nummers vaak veel diepgang mee.

En dan die lepels, hè. Het zijn attributen waarvan het geluid niet weg te denken is van de Keltische en Schotse muziek. Niet iedereen is even bedreven in het hanteren van die lepels. Hier doet Hilde haar best:

We hadden begin van de avond nog een eetafspraak bij en met de vrienden met wie we eens per jaar een lang weekend ergens naar toe gaan. We hebben Ogham dus verder zonder ons laten improviseren.

Begin maart zijn we naar Oberhausen geweest. De insteek was een optreden van Runrig aldaar, maar dat optreden ging op het laatste moment niet door.

Het optreden werd verschoven naar afgelopen zaterdag 15 mei. Dat ging nu wel door. Kantje boord, want ja, die aswolk gooit regelmatig nog roet in het eten. Of ze terug naar Schotland kunnen, is een ander verhaal.

Het begin van het concert viel niet mee: ze speelden wel goed, maar op de één of andere manier hadden de geluidstechnici achter het mengpaneel de volumeverhoudingen niet goed uitgebalanceerd. Veel resonanties, schelle geluiden, piepen. De tweede helft van het concert was dat verholpen. Ja, dan word je meteen opgezogen door de muziek. Je merkte het ook aan het publiek: dat werd een stuk levendiger, en interactiever.
De reden van uitstel van het optreden was een operatieve ingreep bij één van de bandleden, de zanger-gitarist. Hij was weer aanwezig, als gitarist, maar nog niet als zanger. Dat hoorde je toch wel. Oké, als je Runrig nog niet eerder had gehoord, dan weet je niet beter. Wij hebben Runrig echter al eerder meegemaakt. Dan raak je enigszins gewend aan een bepaalde sound, een bepaalde manier van zingen, tweestemmig vaak. Nu was dat eenstemmig. Bij sommige nummers had je echt zoiets van….hè, jammer.

Maar, al met al hadden we geen spijt van dit extra uitje. Afgezien van het bijwonen van het concert, en slapen in het hotel, zijn we twee dagen buiten geweest. Beetje wind, regelmatig zon, af en toe een wolkje…..terrasje….

In het kantoortje op mijn werk heb ik de beschikking over een radio-CD-speler. Voor de zenderkeuze van de radio moet je aan een knop draaien totdat je iets bekends hoort. Daarna is het de kunst om de zender zó in te stellen dat je geen storingen meer hoort. Passen en meten. Het spreekt voor zich dat ik er voor gekozen heb om de radio standaard op één vaste zender af te stemmen. Geen moeilijkdoenerij meer. Voor mij is dat Radio 2, een zender met redelijk wat variëteit.

Naast de radio-CD-speler heb ik een doos staan, waarin allerlei CD’s zitten, die ik van tijd tot tijd opzet. Om in de sfeer van de wereldwinkel te blijven: muziek van Habib Koïté, Mercedes Sosa, Cesaria Evora, verzamel CD’s van Putumayo. Veel Franstalige muziek. Op één van de Putumayo CD’s hoorde ik het nummer ‘Quelqu’un m’a dit’ van Carla Bruni. Dat sprak me in die zin aan, dat ik meer muziek van haar zocht, en vond. Ik heb inmiddels de drie CD’s die ze uitgebracht heeft in de doos zitten.

Op het moment dat ik al twee CD’s van haar had, kwam ze breed in het nieuws. Het nieuwe liefje van Sarkozy, voormalig model, enzovoorts. Ik had geen idee.

Onlangs zette ik haar eerste CD weer eens op. En gek, ik moest hierbij even denken aan de column van Martin Bril, Montparnasse. Ook later onder ogen gekregen.
Hierrin wordt het nummer ‘Le plus beau du quartier’ van die CD uitgelicht, en krijgen we zijn kijk op Carla Bruni, Nicolas Sarkozy en Montparnasse te lezen.

En het nummer, dat mag ik ook wel….:

http://www.youtube-nocookie.com/v/Wf9SNrJu8Zo

Eigenlijk bestaat Ogham al langer dan 25 jaar, maar in 1985 besloten de vier toenmalige leden van de groep er een Stichting van te maken. Vorig jaar hadden we Ogham gezien als slot-act van de Celtic Night in het Jan van Besouwhuis in Goirle. Schotse folkmuziek. Blijmakend.

Gisteravond gaf de band een jubileumconcert (25 jaar: Haste ye to Ogham) in de Concertzaal in Tilburg. Zitplaatsen. Voor de aanvang moest nog een klein probleempje opgelost worden: de kaartjesverkopers hadden geen rekening gehouden met de plaatsen die bezet werden door de mensen achter de knoppen van het geluid en het licht…

(foto genomen in de pauze)
Gelukkig waren nog niet alle stoelen uitverkocht, zodat er alternatieven aangeboden konden worden.

In het huidige Ogham speelt nog maar één persoon die er vanaf het begin bij was. Voor dit jubileumconcert echter werden de oudleden ook opgetrommeld. Een aantal nummers werd door de oorspronkelijke formatie gespeeld. Het was een vrolijke happening. Iedereen had er zin in. Swingende nummers passeerden de revue, serieuze nummers. Een heel mooi door zes personen (twee aan twee) gezongen a capella nummer, enzovoorts.
Saillant detail: vorig jaar ging er iets mis met de harp, dit jaar weer.

Eén van de leden van de groep: dan doe ik vreselijk mijn best op de banjo, de gitaar, de mondharnonica, de mandoline, en wat zeggen de mensen na afloop:
die lepels, dat was leuk….

De treinkaartjes hebben we al. De boekingen voor het hotel hebben we betaald. De tickets voor het optreden van Runrig hebben we ook in huis. Runrig? Ja, die hebben we ook al eerder gezien…..in Gelsenkirchen, Duitsland.

Ze zouden morgenavond een concert geven in Oberhausen, ook Duitsland. Helaas gaat het optreden niet door…. Bij één van de gitaristen moest vlak voor hun Duitslandtour een implantaat vervangen worden. Ze spelen daar nu op 15 mei. De gekochte kaartjes blijven hun geldigheid behouden.
Het is, dat ik nog even op de site van Runrig kijk, en daarna op de site van de König-Pilsener Arena, alwaar ze zouden optreden, anders hadden wij morgenavond heel gek staan kijken bij de ingang van de Arena.

Omdat we toch al een hotelboeking hebben, en het vervoer geregeld is, laten we het lange weekend naar Oberhausen gewoon doorgaan. Zondagavond weer terug. En ja, we zullen ruiken aan de Shopping Mall aldaar, maar daar blijft het ook bij, als het aan mij ligt. Er zal toch wel iets meer te beleven zijn?

Het nummer waarmee Runrig bijna al zijn concerten afsluit, is Loch Lomond. Het publiek kan er geen genoeg van krijgen….
http://www.youtube-nocookie.com/v/qwun83po2u4

En wij ook niet. We zullen nu geduld moeten betrachten tot 15 mei….

‘Gerrit, ik wil geen risico lopen met mijn knie….is het niet verstandig om met de rolstoel naar het concert te gaan?’ ‘Waarom niet, er zal vast wel ergens beneden tegen het podium aan ruimte zijn om een rolstoel neer te zetten.’
(Even ter verduidelijking: na het overlijden van de ouders van mijn partner kregen wij de beschikking over hun rolstoel.)

Zo gezegd, zo gedaan. We kwamen eraan en vroegen of er een mogelijkheid was om met de rolstoel ergens van het optreden te genieten. ‘O, komt u maar mee.’ Daar gingen we….langs kratten fris, langs vaten bier, langs een opslagplaats voor reservestoelen, kratten statiegeld, toneelattributen, bagagekarretjes, enzovoorts. Op weg naar de lift naar boven, normaal gesproken alleen gebruikt door het personeel. De laatste deur werd opengedaan….’nou daar is het, daar kunt u met uw rolstoel staan.’ Het leek wel een open skybox. Volop ruimte, extra stoel voor mij, als begeleider, overzicht over de zaal (hutje mutje, volledig uitverkocht), en een geweldig uitzicht op het podium.

En maar klagen, die rolstoelers…..

We zagen een geweldig, uitgebalanceerd, volwassen concert. Veel beter dan de vorige keer. Nou vooruit, om het af te leren…:
http://www.youtube-nocookie.com/v/wJG3t6tJMPU

En nee, hun nieuwe CD, Gioia, was inderdaad nog niet te verkrijgen….

In het kader van hun Gioia-tour doet I Muvrini ook Tilburg aan, popcentrum 013. Wij gaan er vanavond naartoe. Het is niet de eerste keer dat we ze zien. Hier en hier heb ik er al over geschreven. Muziek die ons niet verveelt.

Het lijkt erop dat hun nieuwe CD, Gioia, pas op 22 maart uitgebracht wordt. Een beetje merkwaardig natuurlijk, want waarom zou je gaan optreden ter promotie van je CD, als je de CD niet kan verkopen. Dus ik verwacht dat hun nieuwe CD tijdens de concerten gewoon verkocht wordt, terwijl de CD op 22 maart verkocht kan worden door de muziekbranche. Vanavond weten we het.

Om alvast in de stemming te komen, een recent optreden elders:
http://www.youtube-nocookie.com/v/Dwo0Swl-8r0

En wat zie ik aan de zijkant staan? Het spijt me, ik heb iets met 22 of wat er in de buurt komt, die 1111 bijvoorbeeld…..

De Franse Sky Radio….niet dat ik een Sky Radio luisteraar ben, nee, als ik naar de radio luister, is dat Radio 2.

Ik had hier eigenlijk als test een webradio willen plaatsen, maar op de één of andere manier lukt dat niet.

Ik kan wel een link plaatsen naar het stukje waar ik deze radio tegengekomen ben. Ik houd wel van franstalige muziek. Wil je de radio blijven beluisteren, dan moet je de site online laten staan. Wil je naar een andere site, dan moet je die dus apart openen.